Uyumakla uyanmak arasında
Düşler kuruyorum
İçimde ki ölmemiş çocuğun
Aydınlık saflığın da
Gördüğüm siyah beyaz manzaraları
Yağmur sonrası doğan
Gökkuşağı renklerine
Boyuyorum....!!!

Bir çocuk geliyor gözlerimin önüne
Elbisesi yamalı, ayakkabıları delik
Gözleri çakmak çakmak
Yanaklar soğuktan kıpkırmızı
....................................... !!!!!!!!!!!!

Ama her şeye rağmen

Dudaklarda sımsıcak gülücükler
Hem de öyle gülücükler ki
Yüreklerde gonca güller açtırıp
Kışın dondurucu soğundan
Baharın ılık meltemlerine
Yürekler de "Merhaba" dedirtiyor

İşte diyorum
"Umut bu olsa gerek"
Koca bir ah çekiyorum
Utanıyorum
Büyük olmaktan, uyumaktan,
Hiç düşünmeden kıydığım
Küçük bedenin kocaman yüreğinden...!!!

Ve

Gözlerimiz
Şafak vakti kızıla boyansa,
Yüreğimiz pare pare olsa,
Düşlerimiz
Gökkuşağı rengine boyansa
Değiştirir mi
Siyah Beyaz manzaraları
Unutturur mu
Küçücük bedenler de
Yok olup giden kocaman yürekleri...????

Yüreklerde dilden dile dolaşan
Bir sevdadır
Çocukların masum duru bakışları,
Mutluluğun huzurun aydınlığın
Tatlı musikisidir
Çocukların içten gülücükleri,
.............................................!!!!!!!!!

Unutma, unutturma, uyuma, uyutma
Kıyma, kıydırma
İçinde ki çocuk, çocuklar giderse

Can gider
Özgürlük gider
Umut gider
Masumiyet gider
Medeniyet gider
Aşk, sevda gider
Türküler, şiirler susar
Karanlığın içinde kocaman
Yalnızlığın kalır........!!!!!!

17.04.2016 Ankara P.ÇETİN