NE GÜZEL ŞEYMİŞ!Ne Güzel Şeymiş Yırtmış kefenini Toros Dağları! Beyaza yeşiller, ne güzel uymuş… Her yer olmuş sanki İrem Bağları; Gelen ilkbaharı, tüm âlem duymuş… Yağmur yağmış, hava esmiş gürlemiş! Kışın defterini gün mühürlemiş… Cemreler düşmüş toz, toprak harlamış; Ağaçlar karları sırtından soymuş… O bembeyaz örtü yeşile dönmüş! Ayazlar göç etmiş, sobalar sönmüş… Göçmen kuşlar tekrar yuvaya dönmüş; Yaratan dallara, çiçekler koymuş… Cansıza can vermek, Tanrının işi! İnsan ne ki, n’apar, mevsime kişi? Tüm âlem birleşse, kovar mı kışı? Baharsız o demler, ömürden zaymış; Sevgiyle değişmiş, dünyanın rengi! Bilmem ki, baharın var mıdır dengi? Tüm canlılar vermiş ona ahengi! Vadilerin süsü, bir deli taymış… Rabbim ne büyüksün, sevgin ne büyük! Seni anmayan baş, omuzlarda yük! Her taraf yemyeşil, her taraf güllük; Meğerse ilkbahar ne güzel şeymiş… Karaman-2016/04 Halil Şakir Taşçıoğlu |
Rabbim ne büyüksün, sevgin ne büyük!
Seni anmayan baş, omuzlarda yük!
Her taraf yemyeşil, her taraf güllük;
Meğerse ilkbahar ne güzel şeymiş…
Çok başarılı bir eser.
Tebrikler hocam