Kırmızı
Bir saçların vardı
Kırmızı Kıpkırmızı Kırık dökük bir odanın odak noktasından Yaradılışı sorgularcasına uzanmış Sıcak Ve kırmızı Ruhumu yakacak kadar sıcak Kan kırmızı Oturur, önce ruhuma Sonra odanın ortasına Ne sağcı olacak kadar sağda Ne solcu olacak kadar komunist kırmızı. Ortada, duruyor. Durup dururken ayağa dikiliyorum Yürüyorum üzerine Korkuyor Utanıyor Yüzü kıpkırmızı. Ağlamaya başlıyor bir anda Kıl gibi ince bir yağmur başlıyor Tüm kopeklerimi bir rusa verdim Sen anlamazsın nedenini sorma hiç Russuz Ruhsuz kadın. Yüzsüz Karanlık kadın. Kör müyüm ki ben ? Ama görüyorum işte saçların kırmızı Kıpkırmızı Kan kırmızı Yoklayıp yüzünü gözlerini bulamayışım Ne garip olgu doğrusu. |