Cennet Papağanı
Bu kafesteki
Zırdelisin Kanatların tutsak Kırmızı dudaklarından Seslensen sesinde ki hüznü Sarıyorum kıskıvrak Kuş demiştim Aklımı oynatınca duş Cennet papağanım imiş meğer Farkına vardım Nasırıma aşk geldi Şer çocuklarımız da oldu Penceremizin camı kırılsın varsın Şiirden hasretine denk geldi attığım taş. |