DELİRDİM
Delinin dik âlâsıydım
Ve kıyısındaydım can çekişirken Gözlerinin! Tam kaybolacakken Kucağında ömrün Kollarıma sarıp sarmalayıp Ömrüme ömür diye kattım seni. Yalancı baharın öksüz gecesine Yarım yamalak bir şiirin hecesine sattım seni! Delinin dik âlâsıyım, Hep kenarından yürüdüm hayatın Ruhumu sana bürüdüm Kana sürdüm dudaklarımı Tam öpecekken alnından Kendime kurdum tuzaklarımı, Sana yakınken bana uzaklarımı Ellerimle itiverdim. Yağmur çamur demeden Sustum. Delirdim, Saçlarımı yolmaya başlamış kırlangıçlar Kanlarla irinlerle cesedimi yıkamışlar Düşlerimi kızıla boyayıp Katran rengi bir kefene sarmışlar, Sustum. |
Biraz deli-doluluk hepimize lazım zaten. Problem deli olmak değil yani, hayatın kenarından yürümekte. Var olan o deliliğe vurup, bodoslama dalmak lazım, bazen hayata.
Sevgiyle/dostlukla/mutlu kal...
Hüseyin Çolak tarafından 9/23/2016 12:22:11 AM zamanında düzenlenmiştir.