sûkut kıvrımlı hırkalar
Gelip geçerken
belki bir yol uğratır umudu ile uğurlayınca onu gözlerim Kaderimde var ise yollar elbet kesişir diye diye Sabrı sırdaş eyleyip ruhuma sükût kıvrımlı bir hırkanın rehberliğinde özledim durdum tek selamını bile seneler senelerce Renkler gelenler gidenler acımasızdı zaman bir uyku haliydi sanki silkinip kalktığım durmadığına göre ahdinde olmalıydı bir söyleyemediği unutmak hiç de öyle kolay değildi çünkü Ve gördüm ki ne nefret ne hasret uzanmadı sonsuza dek hepsi yenik düştü benim gibi Onu var mı yok mu hiç bir zaman bilemediğim tek emaresini dahi göremediğim Vicdanına havale ettim tly |