Sen yoksan içimde ıssız bir orman büyür
Sen yoksan içimde ıssız bir orman büyür
özlemişim renksiz fotoğraflara düşen gölgeni kelime kelime içime işli zamana inat lal kalan bakışlarından içime süzülüşünü isli bir geçmiş bakışlarında gizli binlerce an bu gecede sana ait düşlerini arakladı içsel yalnızlığım bir dudağı yerde gök gözlü öyküler masal yazdı göğsüme uçan halılar efsanesi perizatın zil çalan etekleri süzüldü geceye şimdi seni andı dudağımda esir kalan yalnızlığım sözcükleri ektim bahar saksılarına zaman anlamını yitirdi sessiziliğinde ondandır sana kırgınlığım çok görme özlemişim ıssız bir orman büyür sen yoksan içimde delişmen gülüşünü özlemişim kelimelerle dans edişini sevdim içinden dökülen tüm şiirleri ruhunun en mahrem yalnızlığınla kayıtlı olan beni özlemişim sessizce geceme dokunuşunu ve sen içimde sana ait ne varsa ben olduğun zamanları |