BİR GÖNÜL MASALI
Gün ağardı,
Mordağlar da mor menekşeler de açtı, Seyhan da bir mahallede, İri kırmızı anaç bir Gül, Aşkın rengini öğretiyordu goncalara Sevdadan tanelenmiş yapraklarını Ansızın esen bir kuzey rüzgarı Savuruyor mordağlara! ..! Kuru bir gül kokusu var şimdi Mordağlar da, Anadolu’nun bozkırlarından savrulup gelen, Anaç tohumlarını ekinip sermiş, Mor menekşeli bayırlara, Toprağa düşen cemre gibi, Sevdası düşmüş mordağlara ..! Gel zaman, git zaman, Kuru gül tohumları; Yağan Nisan yağmurlarıyla, Ağaran her yeni günde, kararan her gecede, Biraz daha kök salmış, Sinmiş yüreğine Mordağların, Ve dağı gül kaplamış! ... Bir zaman sonra, Mor menekşeler açmaz olmuş, Kızıl bir renk, ve bir cehennem sıcaklığı, kaplamış mordağları, Ve dağ volkan olmuş! ..! Nihat Albayrak |