BEN DÜNYA'YIM
Tundra ikliminden aşklar yaşar soytarı nesil
Az önce birini gömdüler hoyrat şehre Taş bırakmam yerinde Elimi bir kez olsun sallasam hele BEN DÜNYA’YIM .... Birikir içimde ırmaklar, dağlar Güneş etrafımda ışığı sayıklar BEN DÜNYA’YIM ... Bahçesaray’dan Atlas’a dökülen... Çocuksu... Biraz afallamış yörüngem Her santimde gözüm kararır İtinayla kirlenmiş iç cebim BEN DÜNYA’YIM... Gün geçtikçe tabakam incelir.... (İBRAHİM YALÇIN) |
birde bir rüya diyenlerde var
belkide bizler bir gün uyanmak için uyuyoruz kimbilir
ama rüyanda yazdığın her şiirin için tebrikler...