Dizlerine sızı vurmuştu garibin
Omuzuna çoken kocaman bir kamburu vardı
Hemem her sabah silerdi gözündeki meçleri
Yorgun uyandığı koca ömrün her sabahında

Bir of düşerdi içine sonra bir ah çekerdi
İçten içe
Her öğlen Bostancıdaki pidecilerdi mekanı
Oturduğunu öğlen yemeğinde
Dalardı yoksul geçmişine
Bir ayran iki peynirli diye seslenirdi
Garson kardeş burya bak diye

Sonra harç kokan elbiselerine bakarak
İki gurulu sözle teselli ederdi kendisini
Helaldir lokmam ekmeğimi taştan çıkarıyorum diye

Dizlerine sızı vurmuştu garibin
Her sabah uyandığı yorgun ömründe
Ellerindeki kireç yanığı yakardı canını
İki çay bir lokma kuru ekmek ile
Bismillah der başlardı işe

Bir ah çekerdi ellerine aldığı kureği kuma salınca
Bir of çekerdi içten içe
Ve erirdi sinesinde sakladığı keder salkımları
Güne ateş saçan dertli bakışları eşliğine

Sonrasında iki damla harç yapışırdı yakasını
Bir efkar basardı ansızın
Dolanırdı diline gurbetti benmi yaratım türküsü
Söylerdi kendisine detli,dertli

M.Kılıçel