GÖNÜL
Prangalar vurdun seven yüreğe
Ne acılar verdin mahsun gönüle Türlü belaları serdin önüme Ben seninle nidem? Çekemem gönül... Oturup kendince hayal kurarsın Ya köşkte yaşarsın,ya saraydasın Boşladım ben seni neye yararsın Ben seninle nidem? Olamam gönül... Acıya dayanmaz feryad edersin İş başa düşünce derdi çekersin Gönülden gönüle durmaz gezersin Ben seninle nidem? Yapamam gönül... Kabeye gidersin tavaf edersin Aşk-ın şarabıyla sarhoş olursun Ummadığın yerde kendin bulursun Ben seninle nidem? Gelemem gönül... Kul Seyyah’ım dağda,bayırda,kırda Gönlüm düştü yanar,alevli harda Hiç vefa yoğumuş o zalim yar-da Ben seninle nidem? Yapamam gönül.. Kul Seyyah |