ŞAİRE SEVME
Şu karanlık geceler can yoldaşım oldu
sensiz güneş doğsa ne olur doğmasa ne Ruhum bir sahil kenarında yakamozlar eşlik eder mısralarıma Kumsallar dar gelir oldu seninle ama sensiz vuslatlarıma Gözlerim bir yıldıza takılı kaldı ayın şavkında inan siman vardı Kolumdaki saatimin değilde sanki sevdamın kadranı kaydı Bu gece denizler bitmeyecek mürekkep gökyüzü sonu gelmez kağıt olacak yine Kalbim parmaklarımın arasında yazı hokkasıydı sadece Sensizliğimi kazıcağım diyemi bir ağacın gövdesine acıtıyor canımı bir mengene misali sıkışıp kalıyor avuçlarımın ortasında bir serçe misali yüreğim Öyle hecelerde yazacağımki şiirlerime bensizlik boğacak seni sonsuz dehlizlerde Öyle bir darağacına asacağımki seni harflerin ardı arkası kesilmecek Öyle bir mezar kazacağımki sana içimde yaşarken öleceksin yazdıklarımı görünce Hep zindanlarda kalacak gözlerin zifiri siyah olacak kanın ciğerin Tan yeri ağarmakta yine yavaş yavaş can alıcı kızıllığından mahrum kalacaksın Yüreğini öyle yakacakki pişmanlığın nasılki güneşi balçıkla sıvayamazsan seninde yüreğin alışacak bensiz gecelere Öyle bir meltem ESİNtisi hissedeceksinki içinde sabah rüzgarı değil cehennem narı olacak yüreğinde Sen beni hafife aldın sevdamı özlemlere gebe bıraktın bu yolun sonunu hiç düşünmedin öylece çekip giderken sitemlerimi ahlarımı her zaman yok saydın Şimdi bende sana işte bu dille sesleniyorum Beni nasıl yaktıysan senin yüreğinde bu mısraları okudukça işte öyle yansın Sana kimse demedimi be adam şaire sevme diye!!!! İşte bunları okudukça sen böyle yanacaksın.... 04.04.2016 Esin Öztürk |