Şiirlerinizin başlıkları hep yaratıcı konuluyor çok güzeldi..

Bizim Tunceli yöresinde pepuk kuşu efsanesi anlatılır.Bu şiir bana onu anımsattı.Kaleminize sağlık.

"Ömrümüz bu kadarmış menekşe kokusu
Kederim ondandır biraz bu şarkım ondan
Her annenin çığlığı her yaranın inleyişi
Ezilmiş her çiçeğin sesi bepuk sesi ise
En acıyan yeri kalbi ise insanın
Bepuk kuşudur o artık kendi dalında
Ne tuhaf şey savaşların dünyasında
Menekşe tarlasının çocuğu kalmak
Ay kararmadan küçük yıldız
Dünyanın ötesine kovulmuş yıldız
Sular kabarmadan ay kararmadan
Savaşların külünden kurtar beni
Katillerin de barış dediği bu yalandan,
Bu vahşet dünyasından kurtar beni
Bepuk kuşunun sesini duyan yoksa artık,
Gören olmuyorsa bu acıyla çıldıranı
Artık geçmiş zamandır
Bu çöl yangınından kurtar beni

Anlat dedi eski bir anı
Anlat uçurum kıyısı solgun dünyayı
Ordan başlasın artık barışmaya insanlık
Dönsün herkes kendi menekşe tarlasına
Umudum ondandır sevincim ondan..."

Uçurum Şarkısı'ndan bir bölüm aslında şiirdir ve Ferhat TUNÇ harika okur.. şiirinize eşlik etsin saygı ile...

acı

Acıdır Pepuk kuşun hikâyesi.
Şiire çok güzel sindirilmiş sevgili Hena...

Annem derdi ki (ki o ana Sınıfı öğretmenimdi) herkesin bir kuşu var... Kimi Şahin kimi kartal kimi bülbül kimi tavus kuşu... Örnekleri çoğaltmak mümkün... işte hepimiz sonsuzluğa kanat çırpan canlıların..


Bu arada ben de bir kanaryayım... Yeniden tanışmak güzeldi... Hüzünlerinizi alıp götürebilir miyim sevgili pepuk kuşu?

Unuttunuz mu, dünün adı ıstırap bugünün adı Çile olsa bile Yarın başka bir gündür...

Tebrik ederim,

Selam ve sevgilerimle...

Güzeldi. Bu kadar..