ZALİM
ZALİM
Beni duyan duysun, ibretler alsın. Canım yandı, Allah, seni de yaksın. Vicdansız ruhunu, bir hırsız çalsın, Menzilin ne olur, bilemem zalim. Kalbte köşkler yaptım, yıktın da gittin, Unutmam çok zordur, gönlüme girdin. Yaptığın zulümdür, herkezler bilsin, Ben sana muhtaçken, nerelerdeydin? İkimiz bir fidan, olalım derken, Kestin aşk dalını, ben ki severken, Kader üstünde de, kader var ise, Hergün ağlayasın, hem de gülerken. Avucuna verdim benim kalbimi, Kıymetini bilmez, kırıp atarsın. Lügatına yazdım benim sözleri, Anlamazsın zalim, sade bakarsın. Uzaktan sesleniş, yeni hilen mi? Senin derdin beni, daha üzmek mi? Olur olmaz şeyden, zaten ağlarım, Neden bırakıp da , gittin be zalim. Aşkın kitabını, yazdım okudum, Ne güzeller gördüm, sende duruldum. Ansız gidişinden, kalbten vuruldum, Senin sonun benden de beter olsun! Sular gibi akıp, şelale olsan, Rüzgar gibi esip, kasırga olsan. Sevmelerin yalan oldukça senin, Hiç bir değeri yok, geriye dönsen. Ağlamakla geçti bütün günlerim, Artık dönüp sarsan, bitmez kederim. Ela gözün var ya! Ondan değerin, Onu düşündükce, hâlâ beterim. Aşkından vazgeçtim, gelme bir daha, Baharım da gitti, yaşayasım yok. Çok kısaymış ömür, murat almaya, Aşkımı bitirdin, sana arzum yok. Artık tüm kederim, dünde kalmalı, Bunun gibi aşklar, destan olmalı. Aşkın kanununu, kitaplar yapsak, Sen gibi zalimler, misâl olmalı. 01.04.2016 MEHMET SEMERCİO(MCİO) |