BİLSEYDİM...Nereye gider bağrındaki patikalar- ın sonu baktıkça soruyorum dağlara sırtıma vurup anamın çeyizinden kalma heybeye yaşanmamışlıklarımı da koyarak yollara düşsem diyorum Bakarsın yolda benim gibi bir Atsız’a rastlarım yaşanmamışlıkları olan nasıl olsa heybemin bir gözü boş geçeriz dereyi taşlara sıkıca sarılan yosunları incitmeden Karşı kıyıda bekleyen bahar baharlığını hisseder lirine her dokunuşunda yüreğin kadar neşelenir kibela! Kurumuş dal parçası yazar titrek elindeki yasak bir günlük mü derim sonsuz çizersin gözlerine b/akarken lir susar batan güneş gibi nerden bilebilirdim ki kurbağadan korktuğunu… lâ lâ lâ |
Bakarsın yolda benim gibi
bir Atsız’a rastlarım
yaşanmamışlıkları olan
nasıl olsa heybemin bir gözü boş
geçeriz dereyi
taşlara sıkıca sarılan yosunları incitmeden
Atsız'ın adı geçer de kötü olur mu bir dörtlük..