SİYAH-BEYAZ AŞKLAR
AZİZE-((*-39-*))
Azize’ye tutkunluğum Sürekli artıyordu Arkadaşlarım bile bunun farkındaydı Sessizliği ve yalnızlığı Tercih ediyordum çoğu zaman Pek eski neşem kalmamıştı Oysa Arkadaşlar arasında En şakacı Ele avuca sığmayan bendim Bu arada şiire vermiştim kendimi İşte onlardan biri daha DÖNDÜRDÜN Şu ahir ömrümün bad-ı sabâ’sı Virane gönlümü, çöle döndürdün Şu koca Evren’in, nazlı Seba’sı Sevdamı kurumuş, göle döndürdün Şu kavak yelleri, dönmüyor başta Sevdalı bu gönlüm, yanmaz ataşta Bitap düştüm canan, ben bu savaşta Ot bitmez, verimsiz, kil’e döndürdün Şu deli gönlümle, dost olamadım Başka güzellerden haz alamadım Derdim anlatmaya söz bulamadım Susup da lâl olmuş, dile döndürdün Şu gönlümde farksız, gündüz’le gecem Her zaman gönlümde sen oldun Ece’m Unutma hiç beni, senden tek ricam Hedefe varmayan, yola döndürdün Şu bahtı aratır, geçen o dünler Bilir misin burada, bir yürek inler Saymakla biter mi, yaşanan an’lar Hiç geçmek bilmeyen, yıla döndürdün Şu gözüm kapanmaz, şafak sökerken Ben tavana, tavan bana, bakarken Sen or da, ben bur da, acı çekerken Tanınmaz yabancı, ele döndürdün Şu özlemin canan, bana yetiyor Cemalin ay gibi, gözde tütüyor Yokluğun bir hançer, oldu batıyor Mecnun’a,meclup’a,del’e döndürdün Şu halimi, hiç kimseler, bilmedi Sen gideli bir gün, yüzüm gülmedi Bazı aylar senden, haber gelmedi Gözüm de yaşları, sele döndürdün Gittiğin yollardan, bir kere döngel Bekle ben geleyim, ya da sen çık gel Ne bentler durdurdu, ne de bir engel Bu deli gönlümü, Nil’e döndürdün Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ ETEK YAZILARI BAD-I SABÂ : Sabah yeli, seher yeli SEBA: Kız adı, Yedi sayısı BİTAP: Bitkin, yorgun, güçsüz KİL: Toprak türü LÂL: Dili tutulmuş, konuşamayan, dilsiz ECE: Kraliçe MECNUN: Sevdasından dolayı aklını kaybetmiş,çılgın deli MECLUP: Tutkun |
Severek beğenerek imrenerek okuyorum tüm siirlerinizi
Selam ve saygılarımla