ANNEMÖksüz ruhumda izler bir türlü silinmedi Görünmeyen yanlarım, kendin salıyor annem Kurudukça benliğim susuzken dirilmedi Topraklarım çatlayıp kurak kalıyor annem Dağa taşa haykırdım hiç duymadı sesimi Üzerimden çekmedi kara bulut sisini Nasıl dayansın yürek sıvadıkça isini Gözlerim özleminle öyle dalıyor annem Sıcacık şefkatini kucağını özledim Sanki dönecek gibi, yollarını gözledim Kavruldum ateşinle, yüreğimi közledim Kabuksuz yaralarım azıp kanıyor annem Mezarının başında kutluyorum gününü Öpüp öpüp koklarım üstündeki gülünü Sensizliği yaşarken avutmuyor gönlümü Öyle canım acıyor yürek yanıyor annem Çiçeklerim soluyor her anneler gününde Hasretin çoğalıyor geri kalan ömrümde Umudum kalmayınca saptırıyor yönümde İçimi görmeyenler mutlu sanıyor annem Nesrin Önem 22 03 2016 |
Küçük yaşta aşık oldum bir kere
Severek acıyı cektim yüz kere
İzini yitirdim yandım bin kere
Ne Acı Ayrılık, Ne Acı Gurbet...
---- 23.03.2016 – Tozkoparan/İstanbul
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ - İstanbul