Hiç yokken...daha ne kadar yokluğa atılmış bir zincir gibiyiz dört nala giden bir zamanda dizginler güyalarda saklı en kara icatın sahibi biz, bizken biz olamuyoruz bataklık çektikçe bizi içine, hüsranlardan hüsran beğen misali gibi, geri geri hep geri tersten dönen yokluklarda.. acıyan canlar olsun, kimin kimin umrunda boşluklar bir umut olma yolunda bilenmez mi ki, uçurum çoktan aşılmış çukura saplanılmış.. bilenmez mi ki ben biz hepimiz varken yok olmuşuz.. varlığımız gidemiyor zandan öteye tesellimiz öbür dünya bu halimizle cennet bizim neyimize varken cehennem yokken biz yokken belki de hiç olmamışken... (Berlin,21.03.2016) Talat Özgen |