Hayat Treni
Hayat Treni
Tüketiyor yolları gidiyor birtren bozulmuş rayları tutmuyor hem fren gelmiş kalkış vakti, çalıyor acı acı siren ne ineni belli ne gideni kara trenin Dizilmiş vagonlar gidiyor uzun uzun takılmış hülyasına duraktan durağa akıp gidiyoır peşi sıra dalgın gözlerim kara bir tunele giriyor diniyor sesi frenin Erite, erite çelik rayları tüketiyor durakları bilinmeyen bir durakta noktalanacak bir anda gün olacak olmadık olacağız ilah zamanda dedik ya hayat treni buyolu açık olsun her gidenin... Ekim 1989/ Elazığ |
Ben siteye gireli sanırım 20 gün oluyor...
İlk parçama siz yorumda bulundunuz...
İyi ya da kötü ilgilendiniz... Teşekkürler...
Anca önemle rica ediyorum; benim ne şiir ne de
yazılarıma yorumda bulunma...
Sen büyük şairsin!... Nazımlar!.. Kısakürekler...
daha nice, yüreği titreyenler nenin yanında ne olalar ki...
Benimkileri, dahi okuma, klasın düşer...
Umarım anlamışsındır...
Buna cevap dahi istemiyorum, zahmette bulunmayınız...
Mustafa (muster)