GÖLGE
GÖLGE
gideceğin hedefi bilmeden çıktıysan yola hırs denilen şirret tutar elinden bazen gölgen ardından gelir nereye gideceğini bilmeden bazen önünden gider rehberlik ederek bazen gölge sen bazen sen gölgedesin aydınlıklar içinde zulmederek hele bir de gün dönümüne denk geldiysen uzadıkça uzar gölgen kendinin uzadığını sanarak oysa uzayan sen değil kısalan zaman çekilirken karanlığa güneş ay dersin ay acır yüreğin geçip giden zamandan dilekler tutarsın kayıp giderken yıldızlar kaybedersin gölgeni yüreğin titreyerek sorgulayarak kendini çok mu kırdım gölgemi bilmeden çiğneyerek umut et düşle hele doğarsın bir sonraki rüyada sabaha feri sönmüş güneş gibi parlayarak Efkan ÖTGÜN |
Harika, hisli şiirleriniz için kutlarım sizi…
Beğendim...
....................................... Saygı ve Selamlar...