Bütün gece uyuyamadı. Sabaha kadar kar yağışını izledi. Milyonlarca ikizleri olan Ama bir birine hiç benzemeyen. Milyonlarca dostu olan Ama kalabalığın içinde Yalnızlığa mahkum kar tanelerini izledi. Beyaz örtü kalınlaştıkça Yalnızlık battaniyesi daha sıkı sardı onu. Battaniye dediğin ısıtırdı ama Üşütüyordu bu sisli kalbini. Güneş doğmak bilmiyordu. Ruhu yalnızlığa dayanamıyor Çıkmak için yalvarıyordu. Tutunacak hiç kimsesi yoktu Kendisi kadar karanlık, Kendisi kadar üşümüş, Kendisi kadar yalnız olan Sokağa baktı. Sokak ile paylaşmak istedi yalnızlığını. Siyah paltosunu giydi, Kendini sokağa salıverdi. Sonsuz beyaz bir kar denizinde Siyah bir leke gibi gezindi.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yalnızlıkta Kar şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yalnızlıkta Kar şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Siyah paltosunu giydi,
Kendini sokağa salıverdi.
Sonsuz beyaz bir kar denizinde
Siyah bir leke gibi gezindi. Tebrik ederim saygılarımla. Hasan Öztürk