SINAV.....Sınandık zaman içinde Ellerimiz kollarımız sınandı Dilimiz dişimiz Emeklerimiz En çokta yüreğimiz Kaçırttıklarımız Kaybettiklerimiz di en büyük olanı Sabah beş vapurunda uyuklayan Evle iş arasında Tabutunu sallayan İşçi kadındı Martıların sesleri çarpardı güneşin üzerine doğuşuna Az konuşup çok üreten Ayın sonunu ömründen çıkartmak için Takvim yapraklarından yüz çeviren Bir yanı yetme Bir yanı yetiştirme çabasında Duygularına gem vuranlarımızdan sadece biriydi o Kadındı Doğar doğmaz büyümüş Kadındı işte Hayatın neşterini yemiş Ne çok çelişkilere zincirlenmişti İş ekmek Ev çoluk çocuk Bir yanı Zehir zemberek küfür Bir yanı çiçek karanfil karışık İkisi de benim işte Her türlü çileye alışık… Sibel KILIÇ. .... Sevdayeli..... |