Yitik / AnılarSis bulutu çökmüş Ankara’ya, Varlığındaki, yokluğun kadar, Acıtmıyor kâbuslar. Zira her şey silik... Anılarım gibi üstelik! Yıldızları savuran ayaz, Dondururken mimiklerimi, Yüreğim hiç üşümüyor. Hayalimdeki bir çift göz ısıtıyor içimi, Oysa mazideki her şey ezik, Penceremse puslu... Anılarım gibi üstelik! Korkmuyorum uyuşmuş bedenimin donmasından, Nasılsa nefesin yetecek gevşemesine... Böyle bir Ankara akşamına atacaksın imzanı, Geleceksin biliyorum. Donmuş kirpiklerimdeki siluetin, Yaralı askerler kadar yenik, Anılarım gibi üstelik! Senin izin düşmeden, ruhum düşecek bedenden Hissediyorum, beklemedeyim... Geleceksin, içimdeki ses söylüyor, Bil ki; düşüyor sensizlik. Yetiş istiyorum sadece, Yitik... Siliniyor ömrüm hayat defterinden. Anılarım gibi üstelik! |
sevgi ve şiirle kalınız