kar tanecikleri düşüyor Lahey’in ıssız sokaklarına
üşüyen bedenimi sarıyor sıcaklığın
kol geziyor nefesimde ağustos ateşin
’olsan da’ diyorum, dolaşsak sarmaş dolaş
bir ömürlük roman yazsa gözlerimiz
unutulmaz aşkın hecelerini dizsek notamıza
doldursak gönlümüze bahar renklerini
ah! yüreğimize bir düşürsek sevdanın en saf halini...



gökyüzü sakin, nazlı nazlı düşüyor kar tenecikleri
unutuyorum yıllanmış yorgunluğu
parmak uçlarıma dokunuyor saçlarının teli
kristal gülüşlerine takılıyor gözlerim
avuçlarımda birikiyor duygularımın dizginsiz hali
ve öperken eriyor dudaklarımda sen gibi
Uludağ yamaçlarında soluklanıyor her anım
Eyüp tepesinden sarkıyor nağmelerin en güzeli...



vatan ve sen düşersin aklıma kar taneciklerinde
damla damla erir giderim yokluğuna ben
oniki nolu tranvay geçerken yanımdan
boynum bükük, hıçkırıklarım hazır kıta bekleşir
ardına bakmadan uzaklaşır sesiz çığlıklarım
kirbiklerimden düşürürüm ’ah’ların sızısını
yemyeşil alanları kaplarken beyaz örtü
seninle kartopu oynamayı, kaymayı ne çok isterdim!..


Zafer Direniş
...

08 Mart 2016 Salı 01.00 Lahey