Cemiyetin ahvâli
İnsanlardan muzdarip hava-deniz ve zemin
Dünyevi ihtirâslar her yanı saran afet İtibarı kalmadı taşıdığım cüssemin Ne fikrin namusu var ne de sokakta iffet Merhamet zincirlenmiş insanlık kör ve sağır Kim biçecek yeniden insanlık kumaşını Rüzgâra al sırtını dilediğince bağır Belki anlayan olur candaki telaşını Şehvet sarhoşluğunda kalem fikir ve dâvâ Akrep kamburu sanki mezarda yatan ölü Akıl soru içinde delilikte bedava Kim açar hakikati örten gizli püskülü Ey püskül gözlerime giren ışığı bırak Başlasın öz nefsimin gerçek muhasebesi Bırak gözyaşlarımın siyahına düşsün ak Belki biraz azalır ruhumun mücrim sesi Kaldırsam sokaklardan tek tek parke taşını Başımı hu’şû ile arasına uzatsam Sabır ile ıslatsam kuruyan gözyaşını Hiçlikte hepliğimi usul usul anlatsam Yoksa yoksa ben miyim her şeyin müsebbibi Sokakta cinayetin sahipsiz ihtiyarın Çığlık çığlık bağırsam bağırsam deli gibi “Binlerce suç saklayan emsaliyim hisarın” Bal tasında geziyor keyfiyet adlı zehir Hürriyet ah hürriyet bencillik borazanı Nedir bu cinnet Hâli kim etti aklı tehir Anlasam cemiyette ahlâktaki talanı Güçlüye göre hukuk zayıfa göre cezâ Her yanı delik deşik çıtkırıldım adalet Sorarsan demokrasi eşitlik var hakezâ Elbiseye el pençe namusluya hakaret Kabirlerde geziyor yetimlerin gülüşü Bir zenginin yemeği bedelken bir maaşa Evet, bu insanlığın çok önceden ölüşü Komşu ölüsü bile komşularda temaşa Cemiyet ah cemiyet bu hâl kimin eseri Geçmişine bakarak nedâmeti tazele Nasıl eyvah etmesin eyvahına Makberî İkimizin bahtı bir benzemişiz gazele ____________Makberî |
Şiirin şiire sevdalanışı.
Beğendim...
....................................... Saygı ve Selamlar...