HASRETİN PRANGASIdoğmamış bebeğe kundak biçmekti benim aşkım boyumun ölçüsünü gönlümden zamansız düşürerek aldım. benzi soluk ağıtlarımın adresi belli tütmeyen bacamın kurumlarından karalar bağlamışım çınar ağacı gibiyim dallarım gençliğin ateşiyle parlarken içimden yılların yorgun bakışları yansır kim bilir acının rengini benim kadar ne gözümdeki yaşın saydamlığını gösterdim ne yeşil tonundan bir nebze öteye gidebildim güleç yüzümün ardı ayak basılmamış dertlerin tuzağı. esmer bir yarin gurur denizinde boğulmaktayım ki her dalgası süpürür kıyılarımda kalan son anı kırıntılarını yaşlı bir balıkçı edasıyla boynum, belim bükük elde kalan eski püskü ağımı hala o denize fırlatırım kısmetimin eli boş. son cemreyi de yolcu ettim dün dağlarımın yemyeşil etekleri umudu yansıtır benimse başımda hala son karların beyaz gelimliği duvağımı kaldıracak esmer yarin ateşini bekler. boynumda hasretin prangası çözmeye çalıştıkça dolanır bahtıma. Ayvazım DENİZ |
boynumda hasretin prangası
çözmeye çalıştıkça
dolanır bahtıma.
Çok güzel bir eser.
Tebrikler hocam.