BEHNÂNGülünce sen İnkâr ederdi Rahminde döllediği tohumu toprak Öksüz kalırdı Ağzı süt kokan Cam güzeli Beyaz Frezyam Takvimini şaşırmış mevsimlere düşerdi bahar Ki Gözlerimin saçaklarında Muhâcir Gözü yaşlı bir avuç serçe Gülünce sen Yağmur divâna dururdu saçlarımda Eleğimsağmalar sinemde el pençe Hangi iklimin çocuğusun sen Saçlarını sağa sola yatıran İmbât İmbât deli dalgakıran Şakaklarını Kırç’a bulayan Gündoğusu Dudaklarına bereket duâsı çiyler düşüren Keşişleme Ensenden süzülen çılgın Kırkikindi Kaç muhacir mevsim Mesken tuttu da konakladı Tırnaklarımla çizdiğim haritasında sinenin En’derûnunda avaz avaz bir sükût-u aşk Dağları sarpa sarpa dolanan Kekik Fesleğen kokusu avuçlarında Kara Saganlar Toygarlar Tırmaşıklar Kiraz ve Sıvacı kuşları Ve İlle de Şakraklar İlle de Şakraklar Havalanır yüzünün göklerinde taklabân Hangi coğrafyadan yol bulur tâcir kervanların Ki Haczeder Darası alınmamış Mihenge vurulmamış bendeki ederini Kaç takvimde seyre durdun Sergüzeşt-i ömrünü Yine de Üstün başın Dizleri elleri sokak yaralı Hayta Şımarık uslanmazlık Dört bir yanı ıssızlıkla çevrili Yediveren yanlızlık |