Bakış açısışair değilim ki ben ne yazmalı bilmem şimdi sadece farklı bir pencereden görmek istedim kendimi her ne kadar ’insanın tüm yolları yine kendine çıkar’ dese de bilge kişi acemi bir imgenin çırpınışı gibi kalbim ha uçtu ha uçacak kelimeler çiçek görmüş kelebek mısralara ha kondu ha konacak ilham, mevsimleri karıştırmış cemre sanki ha düştü ha düşecek sonrası belki uğurlu bir böcek dünya çok hızlı dönüyor ayağım kaysa hangi yıldıza tutunurdum acaba ne önemi var ki sonunda o da kayacak nasılsa var mıdır kuralı kaidesi şiirin yoksa duygu limiti yüksek savruk cümleler mezarlığı mıdır ya da en afili sözleri hintlinin kavalından çıkan müzik eşliğinde dansettirmek midir bir öğreti midir şiir dibe vurmuş içsel, felsefi ya da sosyolojik yargıları süsleyip yeniden sunuma hazırlayan şimdi bunları düşünmek niye ki tüm olumsuz gerçekliklere inat şiir gibi yaşamak varken /martın ilk günü/ |
Beğendim...
.................................. Saygı ve Selamlar...