EFLATUN GÖKYÜZÜ/GÂVURSARI
EFLATUN GÖKYÜZÜ/GÂVURSARI
Gökyüzüne bakıyordum/ ona söz verdiğim gibi “Yücelerde ol” diyerek Balkonda Sigara içip Laf mıydı şimdi benimkisi de yani Zaten yücelerde değil miydi ki o eflatun Ne ay vardı/ ne de yıldızlar Bir tek o salınıyordu orada/ sigarası zarif parmaklarında Eflatuna boyamıştı gökyüzünü/ kendisine benzetmişti her şeyi Zifiriliği bile/ sarışın ve kızıl ötesi “Utanıyorum ben” hala diyordu El mendil sallıyordu Ay ve yıldızlardı hâlbuki utanan/ onun güzelliğinden saklanan/ kalan onun ardında Bir tek ben biliyordum bunu Elveda diyemiyordum/ bir türlü ama/ ayrılamıyordum Elveda/ Elveda/ Elveda gâvursarı. özay sağlam |