Aşk Üşürdü UzaklardaUsuna toz üşüşen türküler dilimde Tutuşan gönlümün gök bakışları lal Türküler sarıyorum adak dallarına Rengini bakışlarından alan göller Bahtımın hüzünlü yüzündesin yar Nefesin asırlık yalnızlığımı kutsar Dalına çiy düşen çam gölgeliğinde Kahve buğusuna karışırdı bakışların Ruhumun bilge dallarına kuşlar konar Biz anlarla sarhoşluğu seçerdik Üstü kalsın acıların derdik hayata Bozdurup sevgiyi sevdaya harcardık Aynı anda bırakırdık hüzünleri akışına O dingin hallerine aşinaydık bir kentin Sarılmasız hissedişlere müptelaydık Kırmazdı bizi hoyrat zaman, susardık Duvardan saatler düşerdi üzerimize Biz aynı yudumun aşk telvesi olurduk Yüzünü geceye dönerdi terli bir şehir Utangaç devrilişlerle şarkılara sarılırdık Sus pus olurdu ansızın o deli rüzgâr Kaygılı sözlerin yeli okşardı yüzümüzü Kınından uzaklara savrulan özlemlerin Fayları çatlarken, aşk üşürdü uzaklarda Selahattin YETGİN |