senden uzakdaanladım ki güneşe aldanan baharmış senin aşkın ben bütün kederlerimi sığdırarak eski bir bavula kanadı kırık kuşlar misali gidiyorum şimdi güneş yığını sevdalarımı avuçlarına bırakarak sen başını yastığına koyduğun zaman ödersin artık günahın vebalin neyse sonuna kadar rotasız meçhullerin garip bir yolcusuyum artık adım sanım yok yar bundan sonrasına ve şarap rengi akşamlar ölürken bakışlarımda içime çöreklenmiş acılarım çığlık çığlığa ki ben bahtıma yazdığın kaderimi siliyorum artık içimde ki çocuksu sevinçlerimi susturarak ki bundan sonra kalemim satır satır seni anlatsa ne olur sobelenmiş acılarım sığar mı sanıyorsun ak sayfalara ve yüreğim kocaman bir yangın yeri şimdi h a r a b e y i m anladım ki anlaşılmıyor buğulu camlara yazılanlar şimdi ben aşifte gecelerinden kalan yarım bir umut kırıntısıyım klavuzsuz sokaklarında boşa harcanmış onca ağlayışlar ki adımlarımı sokağından çektikce yavaş yavaş bilir misin? nasıl da kanıyor avuçlarım h e r a d ı m d a ve kırıyorum bütün aynalarımı tek tek her baktığımda hep yalan söylediler onlar bana ki dilimin kekremesini de erteliyorum duyuyor musun? beni ve susuyorum artık sonsuza kadar artık ne bahar gelir ne de yaz benim için kara kışta bir zemheri gecesi bu gece eylülden kalma ve sokaklarım öksüz caddelerim yetim sesim duyulmaz artık hıçkırıklar arasında yine bir gece konakladı pencereme soğumuş tarafıyla ve ben çok üşüyorum senden uzakta aldığım her soluk da ay/su |
alkışlıyorum aysu cane