AdaçayımBulutlar üstüne yuvarlanmış beyaz güvercin, Tertemiz ellerin ve de yüreğin. Güzel yüzünden bir nefes çekeyim. Güvercin uçuyor lakin sisten önünü göremiyor. Sisli havalarda gözler görmez, Gönülden görenlere ise göz gerekmez. Gönülden görenler dedim ya işte, Onlar ihtiyaç duymazlar kelimeler lügatına... Masada adaçayım duruyor, Bir de ellerin, pek narin. Adaçayı beni bekliyor, soğuyor. Ellerin içimi ısıtıyor, gerek duymuyorum. İki adam varmış, Biri kıyamazmış bakmaya sevdiğine, Biri doyamazmış. Ah ben ne kadar iki yüzlü bir herifim böyle. Kelimelerim tükendi bugün, belki yarın. Erik ağaçları çiçek açmak üzeredir. Çocuklar çekirdeği oluşmamış, Nohut tanesi gibi minicik eriklere hasret içindedir. Seninle olmak yetmiyor. Erik ağaçları henüz çiçek açmıyor. Ömür gerek ömrüme, Helalinden bir ömür, her halinde.. |
İki adam varmış,
Biri kıyamazmış bakmaya sevdiğine,
Biri doyamazmış.
Ah ben ne kadar iki yüzlü bir herifim böyle.
Ne harika dizelerdi bunlar,yaşanmışlık bütün dizeleri sarmış okunuşu da keyifliydi.. Devamının gelmesi dileğiyle..