özledim yar
EY BE HAYAT YORULDUM GAYRI BEN
ey be hayat yoruldum gayrı ben ruhuma dar geliyor bu beden nefes alıp vermek bile ızdırap ucuyor hayallerim ellerimden her derdi omuzladım taşıdım dışa güldüm yürekte agladım yaşamadım yaşıyorum sandım ey be hayat yoruldum gayrı ben mum gibi eridi bitti umutlarım düm düz oldu yıkılmaz daglarım ne yazım var artık nede baharım ey be hayat yoruldum gayrı ben kalmadı mecal bitti takatim tutmuyor tükendi dizlerim daha yaşamdan ne beklerim ey be hayat yoruldum gayrı ben ne zormuş derin bir nefes almak insan gibi yaşamak insan kalmak utanmadan aynaya bakmak ey be hayat yoruldum gayrı ben _ dursun durukan_ |