Ölüm Şiirleri

kırık bir hüzünle başlıyoruz bahara
güneşi öldürüyor kuşlar
ne vakit toprağa ölüm düştüyse
küfleniyor yeşiller

...

İçinde Allah korkusu varsa nerede olursa olsun silemezsin
İnsan cansız varlık değil yaşadığı duyguları göremezsin
Güneş balçıkla sıvanmaz gerçekleri söylüyor vatan uğruna ölüyorsa
Toprak aldığını vermiyor ölüme giderken toprağı incitmeyin


...

Zamanın kaç olduğunu bilmeden hareketlenmiş parmak uçları,
Derin izlerinden çekip çıkardığı o suret.
Dayanmak çoktur zordu.
Ertesi gün öğlene doğru sürülmüş mahkumlar gibi titreyen ellerin savuşturuluş,
Gözler cam gibi parlayan sütunlu evden kaçmak için fırsat kollardı.

...

Bize gayrı bu şehadet şart oldu
Ecel geldi korkak düşman mert oldu
Sarıkamış doksan bine yurt oldu
Yakışmaz mı şehidime kar beyaz
Talan etti ham meyvayı bu ayaz.

...

En büyük sevgim sen
Beni hayata bağlayan
Yaşama gücüm sen.

Gecemin aydınlığı

...

Bugün yine bir dost yüreği ölümü yazdı toprağa.
“Ölüm güzel şey” diyordu şair
Bildiği var ki herkesin,
Yaptığı son şey bu dünyada,

...

Babasızlğıma



Boynumun kenarından geçen yollara bakıyorum.

...

Ezberinde karanlığın günbatımı kalır
Sızlar dünyanın burnunun direği
Yaşamadan açar kollarını ölümün soğuk yüzü

Bu çağ zulüm çağı

...

Ölümsüz Aşk- ibrahim Çalıkoğlu
...

Yine bir gün ölümle uyku arasında, vadesi gelmemiş bir ruh gibi bekliyorum. Yarı açık gözler, kapanırsa açılmayacak korkusuyla, ürkek bir ceylan misali tir tir titriyorum.
Melekte olsa ölüm meleği yahu bu cesaretin var mı karşı koymaya, üç gün ara ver deme pervasızlığında yok. Dolaşmaya ikna edebildim kendisini, zaten kalemimin kırılma saati belliydi, ne ileri ne de geri alabilirdim
Durdu zamanım, vakit gelmişti canım çekiliyordu bedenimden, kaldırmak istedim elimi olmadı, seslenmek istedim olmadı nefes almak istedim olmadı, işte o zaman anladım Yunus Emre’yi tenim ölmüştü ruhum Azrail ile sarmaş dolaş...
Buluverdim kendimi, ilk defa bana ait olan evimde, garip bir gülümseme yüzümde artık kiracı değildim kendime ait bir mezarım vardı
Konforunu gelmeden ayarlamıştım kısık ateşte kıyamet kopana kadar...

...