Paylaşılamayan Topraklar

şurada burada yatıyordu. Birkaç kundak çocuğu çukurun sırt yerine kardan adam gibi dikilerek uzaktan ateş edilmek suretiyle kevgire çevrilmişti. Bir iki çocuğun, tek kılıç ve balta darbesiyle kafaları koparılmıştı. Ahırlardaki hayvanlar götürülmüş, evler talan edilmiş, ambarlardaki un, tohumluk arpa ve buğday ya götürülmüş ya da yakılmıştı. Kazan gibi işe yarar ev eşyalarına ateş edilerek delinmiş ve sokaklara fırlatılmıştı. Her yanda öküz, inek, koyun ve at cendekleri vardı. Sağ bırakılan birkaç inek ve öküzün ise kuyrukları, kulak ve dudakları kesilmişti. Ortada kalmış ve hâlâ kan kaybetmeğe devam eden hayvanlar bulundukları yerlerde titreyip duruyordu...
Erzincan'da gördüklerinin aynısı burada tekrarlanmıştı. Erzurum'da daha fenasını yapacakları açıktı...Miralay Kazım Karabekir'in omuzları gördükleri karşısında haftalardır ilk kez çöktü. Yüzüne kül renkli bir perde indi. Elleri önünde çukurun başında uzun süre durdu. Askerlere yüzünü dönmedi, kıpırdamadı ve kimseyle konuşmadı.