Gölgenin Hikayesi

O, en sadık takipçiniz. Doğduğunuz andan itibaren, ışık olduğu sürece sizinle birlikte. Ama ona dokunamazsınız, onu tutamazsınız. Gölge, varlığınızın kanıtı, ama aynı zamanda bir yokluk alanı.

Gölgenin rengi siyahtan ibaret değildir. O, ışığın renginden arınmış, tüm renklerin yorgunluğundan ibaret bir tondur. Günün saatine göre şekil değiştirir, uzar, kısalır, bazen devleşir, bazen ayaklarınızın altına saklanır. Güçlü bir güneşin altında, sizi taklit eden bu sessiz dansçı, size ait ama asla sizin olmayan bir ikizdir.

O, sizinle aynı anda var olur, ama asla sizinle aynı duyguları taşımaz. Siz güldüğünüzde o da güler gibi yayılır, siz korktuğunuzda o da büzülür. Ama bu sadece bir taklittir. Gölgenin kendi iradesi yoktur; o, tamamen sizin eylemlerinize bağlıdır.

Gölge, aslında bir uyarıdır: Işık varsa, karanlık da vardır. Ne kadar parlak olursanız olun, bir o kadar da belirgin bir gölge yaratırsınız. Gölge, sadece fiziksel bir engel değil, kabul etmediğimiz yanımızdır. Tüm kusurlarımız, tüm utançlarımız ve geri çekilen her şeyimiz, karanlık bir silüet halinde bizi takip eder.

Ve en sonunda, gölge bize tek bir şeyi öğretir: Işık kaynağını bulduğunda, sen kim olursan ol, o da senin peşinden gelecektir. O, kendinize bakmadan önce görmeniz gereken o zorunlu boşluktur.

Hüseyin TURHAL