Abuzer ve İmitasyon Hazine
Bölüm 7: Uluslararası Bağlantılar (Genişleme)
Emniyet Müdürü Tayfun, vakayı basit bir dosya olmaktan çıkarıp, tüm Emniyet Genel Müdürlüğü'nün dikkatini çeken bir uluslararası soruşturmaya dönüştürmüştü. Masasında, Abuzer'in tarlasına ait uydu görüntüleri, Bulgaristan'daki sahtecilik atölyelerine dair istihbarat raporları ve Şevket'in çeşitli Avrupa ülkelerindeki banka hareketleri vardı.
"Tilki Şevket, sadece dolandırıcı değil, aynı zamanda iyi bir planlamacı," dedi Tayfun, Komiser Murat'a. "Adıyaman’ı seçmesinin tesadüf olmadığına eminim. Bu bölge, kültürel zenginliğiyle ünlü. Sahte heykeller, burada bulunmuş gibi gösterilerek uluslararası pazarda çok daha yüksek fiyata satılabilir."
Tayfun, Abuzer’den aldığı bir detayı yeniden incelemeye başladı. Abuzer, Şevket’in sık sık yurtdışından gelecek **"alıcılar"**dan bahsettiğini, hatta onların isimlerini değil ama unvanlarını kullandığını söylemişti: "Büyük koleksiyonerler" ve "bir yatırım fonu yöneticisi."
"Murat, bu alıcılar kim? Şevket, 1 milyon TL'yi aldıktan sonra kime ulaştı? Paranın izini sürmeliyiz."
Polis, Şevket'in kullandığı sahte telefon numarasının son sinyallerini titizlikle inceledi. Numara, Adıyaman’dan sonra kısa bir süre Hatay'da aktif olmuş, ardından İtalya ve Avusturya hattına yönlendirilmişti.
"Müdürüm," dedi Murat, bilgisayar ekranındaki grafiği göstererek, "Şevket, parayı aldıktan iki gün sonra Viyana'da bir banka hesabına büyük bir transfer yapmış. Hesap sahibi: 'Adriana V. Ltd.' Görünüşe göre bir sanat danışmanlık firması."
Tayfun gülümsedi. "Sanat danışmanlığı... ya da kara para aklama. Adriana V. Ltd.'nin ortağı veya yöneticisi kimmiş?"
Dosyaların derinliklerinden çıkan bilgi, Tayfun'un şüphesini doğruladı. Adriana V. Ltd.'nin yöneticisi, Viktor Krumov adında, Bulgar asıllı, eski bir antikacıydı. Krumov, Tayfun'un yıllardır peşinde olduğu 'Işık Düşerleri' şebekesinin Balkanlar'daki lojistik ayağı olarak biliniyordu.
"İşte bu," dedi Tayfun. "Abuzer’in sahte heykelleri, Viyana üzerinden Bulgaristan’daki atölyelere mi gidiyordu, yoksa Abuzer'den çalınan 1 milyon TL, Krumov'un yeni sahtecilik operasyonlarını finanse etmek için mi kullanıldı?"
Tayfun, uluslararası işbirliği kanallarını açtı. İnterpol’e, Viktor Krumov ve "Işık Düşerleri" şebekesine yönelik kapsamlı bir bilgi notu gönderildi.
Bu sırada, Tayfun, Abuzer’in tarlasıyla ilgili kadastral raporların sonuçlarını da aldı. Tarlanın yüzeyinde dikkat çekici bir şey yoktu; ancak eski bir haritada, tarlanın Meşe Ağacı kısmının, Osmanlı döneminde nadir bir taş ocağına yakın olduğu belirtiliyordu.
Tayfun, Abuzer'i arayıp bir kez daha görüştü. "Abuzer Bey, tarlanızda Şevket'in harita dışında bahsettiği başka bir şey var mıydı? Bir işaret, bir taş, ya da toprağın rengi?"
Abuzer, ilk başta hatırlayamadı, sonra birden gözleri parladı: "Şevket, kazmadan hemen önce, meşe ağacının gövdesine bakıp duruyordu. Bir şey söyledi... 'Çiçek Açan Taşlar' mı dedi, öyle bir şeydi... 'Bu taşlar, eski medeniyetin anahtarı' gibi saçma bir laf etti."
Tayfun'un beyninde bir ışık yandı. "Çiçek Açan Taşlar"... Bu, bölgede nadir bulunan ve yüksek ısı altında eriyerek kolayca şekil verilebilen bir kaya türünün eski halk arasındaki adıydı. Şevket, sadece heykelleri gömmemiş, aynı zamanda bölgenin coğrafi malzemesini kullanarak, bir sonraki dolandırıcılığı için de ipucu bırakmıştı.
"Murat," dedi Tayfun, ayağa kalkarak. "Şevket, sadece kaçmadı. O bir iz bıraktı. Hem tarlada hem de paranın izinde. Bu 'Çiçek Açan Taşlar' ve Viyana'daki transfer, bize onun bir sonraki büyük vurgununun nerede olacağını gösterecek."
Tayfun artık biliyordu ki, Şevket’in tek amacı 1 milyon TL değildi. Abuzer’in tarlası, daha büyük ve daha tehlikeli bir oyunun sadece ilk adımıydı.