kur’an üzerinden mürekkebini dolduran kalemler kendisine þairlik süsü veriyor arsýzlýk kuyusunda
d o k s a n d o k u zdefa düþündürüyor bu beni d o k s a n d o k u z’a bölüyorum içerde kendimi
ben ki allahsýz bir aþktan yaka paça sýyrýlmýþým d o k s a n d o k u zdefa illallah demiþim sabýrla
meryem’in hatýrýný hiç’e sayarak isa’nýn ismiyle büyüyen bütün çocuklarý çarmýha gerecek kadar dinsizleþmiþken iman edenler benim bu hengâmede kendime yer bulabilmem hayalden öte bir hikayeydi
bir keresinde iblis’i mektup okurken gördüm ilk satýrýnda tutuþturmuþtu halimi hatýrýmý adýmýn geçtiði harflerin canýna okuyordu gözleri ateþ kýzýlý öfke kümesiydi yoksun býrakýlmýþ satýrlarda kaybolmakmýþ sevgi kuþlarýn omurgasýyla inþa edilen köprünün üzerinden adi adýmlarýn telaþýydý. yalnýzlýða giden bu ayrýlýk
adýný sayamadýðým kaç katip geçmiþti buradan hepsinin hamurunda haham’lýk vardý!
kuyulardan su yerine yusuf’un namlý güzelliðini çýkarta çýkarta bitiremediler züleyha’nýn ihtiþamlý ihtirasýný biraz “bed” sürdüler “dua”larýn ucuna yine de baþ edemediler aþk’ýn öteki yüzüyle oysa kör olan yakup’un bakýþlarýydý
köhnemiþ bir uykunun daðýnýklýðýnda d o k s a n d o k u zdefadýr g’ördüðüm rüyanýn tabiri ayný
-varla yok arasý bir nefesin içinde saklýyým…-
Cömert Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cömert Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.