gece koyaklarda türkün olur nefesin yankýlarla avuçlarýna siner yar sevdan sýlaya durur ve alnýnda harlanmýþ yazgýlar söner sonra yaðmurlar tek baþýna bir mevsime döner kimseler bilmez bu telaþ kimler için kaldýrýmlar kalabalýk saatlerden çekilirler falcýlar hayallerini hiç bilinmedik yalanlara çizerler derken üþür çobanlarýn kavalý ateþ ýsýtmaz bu daðlarý kirpiklerinde bin zühre yanar gözlerinde intihar þafaklarý…
hikayeler çoktan býraktý kahramanlarýný sulara azra tayfalarýn þarkýsý bilinmez bir girdaptýr þimdi korsan bir sevdanýn yaðmalanmýþ hüznü artýk bu kentin tavlý býçaklý sokaklarýnda gizli kirlenmiþ bir sevinin kasýklarýnda büyüyor düþler ýslak bir kaldýrýma düþüyor sürgün yalnýzlýðý kendini vursan da köpek içmez bir þaraba savrulan diline saplanýr neþter kesiði kýrýk kan tadý…
deðildi dolandýðým korular çýtýrdayan serviler mezar deðildi bu emanet soluk bu emniyetsiz gülüþler sevinç deðildi sonra sen deðildin ellerime çarpan kýyý kasabalarý ve istasyonlara yaðan o sarhoþ bakýþlar o tren ýþýklarý o feryadý uçurumlara serpilen aðýtlarýn gözyaþlarý deðildi tenhalarý tutan çakallar yakamýza sýr deðildi rahmi deþilmiþ þiirlerde kasýlan acýlar þairlere naz deðildi her seviþmek bir aþk her varýþ bir vuslat hepten yasa deðildi…
yeminler çok zamandýr destanlardan çekildi azra öncesi yoktu yalnýzlýðýn sonrasý bilinmezdi ve zaman yüzümüzü taradýðýmýz aynalarda çatladý ne serin bulutlar gelip üstümüze kondu ne de turna kanatlý seherler þarkýlarýmýzý buldu tenin damardan dirhemle gittiði tapýnaklarýn ilahlarýný yok yere terk ettiði bütün masallar bile gün oldu kahkahalarýmýzý vurdu…
ferman verilmiþ bulvarlarda asýlý bir afiþtim aklýma sýnýr boylarýndan geçtim adýn saklýmda kaldý azra yengilerde kaldý çocukluðum o da kaðýttan gemilerde yandý o gemiler ki sensiz dolandýðým kuyu kuytular kadar dardý þimdi bileklerine dolan her rüzgarda bir boþluðum hicranýna deðen her külde ömrüme de gazap bir soluðum bu yüzden azra uçsuz bir kervana bucaksýz bir yoldur aþk ölü þairlerin gezindiði yurtsuz bir serüven kederi…
ve mudanya limanýnda üþüdüðümüz o günden beri hala seni soruyor nihavent caddelerde çalan dökülmüþ diþlerinden sýzan o hiç dinmeyen kemancýlarýn eskimeyen esrik gazelleri… Sosyal Medyada Paylaşın:
mert metin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.