’bütün intiharlar biraz alýntýdýr belki de çürümüþ aþklardan’
k.tanyýldýz..
I.
yüzen bir liman batýk bir gemiydi hikayemiz kýyýsýnda tayfalar aðlar martýlar gülerdi ve biz ne vakit limana demir atsak fermanýmýz güverteye hep bizden önce düþerdi
bizdik seyir defterinin yýrtýlmýþ yapraðý aþk ise kapýmýzý çalmayan kör bir postacý þimdi kalkýp bir düþe sýðdýrsak da anýlarý peþimizde hala korsanlar miço ve arkadaþlarý
göðsüm tuzlu su yanýðý çatýrdýyor iskeletim kýrýk bir dümen kayýp bir rota kalmýþýz karabasan fýrtýnalara bulaþmýþýz haydi söylesene þimdi bir aþk nasýl yaþar haritasýz ve sýðýnaksýz…
II.
bir aþk nasýl yaþar haritasýz ve sýðýnaksýz… dalgalar hýrçýn tanrýçalar gibi týrmalarken yüzümüzü ve rüzgarlar rezilce diþlerken döþümüzü kim vurduya gitmiþken o narin pusulamýz ve henüz bitmemiþken maceramýz haydi söylesene þimdi bir aþk nasýl solur þiirsiz ve þarkýsýz…
birazdan son direkte sulara gömülecek bir baykuþ üstümüze bakýþlarýný örtecek makamsýz kalacak belki gözlerimiz telsiz kodlarý yine kendisine seslenecek
zamanýn saati yok vedalarýn mekaný içimiz dallarý kýrýlmýþ bahar aðaçlarý kýyýda kalmýþýz kimliðimiz tanýmsýz haydi söylesene þimdi bir aþk nasýl yaþar haritasýz ve sýðýnaksýz… Sosyal Medyada Paylaşın:
mert metin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.