Gözlerime Dağılmış Bir Coğrafya Çiz Sevdiğim.. mert metin
Gözlerime Dağılmış Bir Coğrafya Çiz Sevdiğim..
yüzüne zemheri çarpmýþ þiirden bir akþamdý ben vurdum dedim suç bir baþýna bensiz yattý sekiz akþamdýr kerbelamý ömrüme kurmuþtum naçar bir i mgede gün gece kentlere savrulmuþtum saklýmda gözlerine sunacak mor yeþil seher baharý o çamurlu yollarýn taþýna dizlerimle daðýtmýþtým belki de o hiç okunmayan o esrik masallarda kollarýma kargalar kadar köhne kara kahkahaydým ve ben ne yaptýmsa kendi tenhalýðýma su boylarýnda vurulacak sýðýrcýk þaklamasý kalmýþtým...
devriyeler devriliyor destan dað deviren duvarlarda her yanan ýþýkta ceketim zifir bir kir soluyor kendini aþk adýna vuracak silahlara ne oldu bir bana mý kaldý bunca niþangahtan barbut kokusu aklýma yetim fikrime öksüz sevdalar büyüttüm de hala neden soluyorum her þehir koyu katran kokusu savrulan bir þiir anlatýn bana mesela eskiz bir resim olmadý ayaklarýnýza renkli bir ihtilal sürün her bulvarýn infazý kendi vicdaný kadar büyür ölürse kimse ölmez bir tek yalnýzlýk ölür...
soðuk ýrmaklardan geçiyorum künyem ben deðil gözlerimi yýkayan yaþ ve yaðmur hiç deðil ay sarýlmýyor karanlýða ki yýldýzlar ne yakýn yüzüme aðzýmdaki böðürtlen bir ölünün gamze tadý sessiz korularda ateþböcekleri ýþýðý dilsiz týrnaklarýmda aðaçlarýn nemli tomurcuk rengi çok hazirandýr az yaz unutmuþluðum vardý evvel hikayelerden epey önce kalan ve siz ne çok sevmiþtiniz birbirinizi bir fýrtýnada bir sandal tahtasý kadar olamayan...
gözlerime daðýlmýþ bir coðrafya çiz sevdiðim daðýlmýþ kandil ýþýklarý hicranýna rehber olsun sen ki göðsünde ezber nergislerin doðurganlýðý ayak bilekleri kaçak sürgün serin seher þafaðý kaldýrýmlar uyusun sen yine bir kez daha yürü akasyalar arsýz büyüsün açelyalar öyle narin ellerinde kýrýlmýþ notasý devrik keman izleri sesin ki okuduðun yasak kitaplardan da derin mevsim oldu görmedim kirpiðini baðýþla bir akþam firar verdim ömrümü boyun sancýma...
I.
bir aþk nasýl yaþar haritasýz yaðmur vurmuþ talan elimize düþümüz söz olmuþ barýnaksýz serçe telaþ düþer döþümüze...
bir ömür nasýl yaþar sýðýnaksýz sürgün düþmüþ gurbet tenimize ateþler köze durmuþ makamsýz yar der yanar sönmez dilimizde...
hicraný mahþerinden yaralý gün bize neyler ay ýþýr ýrmak boyu vuslat yavuklunun yüzü ferman damlasýn varsýn þarkýmýzda karanfiller söylenecek sözümüz var gayri söz yeryüzü...
bir aþk ömürde filizdir filiz susuz kanar kan topraða düþmesin tohum topraða aðlar ve yeniden yanar þarkýlar...
þarkýlar yanar meçhul bir dilenci aðlar ýsýrgan bir yeþil birkaç el tutar yollarýn kendisine ait tel örgüler cami avlusunda ezan kadar masumdurlar hangi ses / hangi su acýyý kanla yýkar...
derken bütün perdeler camlarýna küser ölmek için aný derlenmez her çiçek yaþamak için vardýr ve her yalnýzlýk paylaþtýðý kadar yankýdýr saatlerse yenik bir aný tarihi...
II.
gözlerime daðýlmýþ bir iklim çiz sevdiðim yitirdiðim bilye telaþý olsun mesela hiç tanýþmadýðým bir ihanet de olur kursaðýndan kusan kurbaðalarý anlat bana ki onlar aðzýna su deðse hýçkýrýk bilmezlerdi sonrasý her sözüme son bir mýsra kadar veda duyduðum her ses adýma yabancý polis kaydýmda hükümsüz bir telsiz kod adý yani sebil mezarlarda dolaþan bir gezgin ne bilsin ne bilsin seni hangi kitap okuyup hangi ihbardan sildiðimi....
Sosyal Medyada Paylaşın:
mert metin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.