bir akþamda biter sevi sonrasý þiir olur kadavradan ezgiler kalýr bize meyhanelerin hüzün saati bellidir daðýlýr efsun içmiþ masallar peþime derken köpek gölgelerine çarpar yüzüm resmine baksam biliyorum o hep ayný tebessüm...
sokaðý ayaz tutan kentlerde üþümek ne kim çaldýya gitmiþ bir kez sazýmýz eþkali gökyüzüne sus patikalarda parçalanmýþ nasýl olsa ay sýzýmýz ellerine kavuþur mu bilmem ama hala bir yerlerde olmalý o incinen þarkýmýz...
daðlar taþýr kaldýrýmlar siler anýlarý düþlerin kadar aðlar baktýðýn ayna bir sabah yaðmur çarpar pencerene koþtuðun kýrlar derilip serpilir gözlerine kirpiklerinden dökülür o muhteþem gazel iþte o an bil ki donmuþ dalýndan bir serçe düþer...
yenik ihtilallerden ne kalýr geriye kýyýlarda parçalanmýþ þiþelerden çarpýlýp gidilen kapý eþiklerinden yataðýna küsmüþ nehirlerden sormadýðým sorular oysa bunlar
her nasýlsa birileri çýkýp elbet anlatýrlar...
bir solukta biter sevi sonrasý göç olur soluk eskizler kalýr bize her gün biraz daha çürüyen mazi serviler boyunca uzanan bulutlar ve kahraman roman ölüleri toprak desen mezarýndan bile þüpheli...
karayel kesmiyor kayalara karanlýðýný nereye gitsem tenha çay bardaklarý tutanaksýz güldüðümüz günden beri bütün sevinçler hep mi hayallerden içeri göðsüme vuran bu dalgalar benim deðil ben çoktan batýrdým tayfalarýn gemisini...
ceketimde yüzünün izi karlar yaðsa ne fayda varsýn uçurum koyaðýnda yansýn yine ateþler daðlansýn avuçlarýma sýzan tütün kokusu ve yeniden saçlarýna dokunsun menekþeler kendisine gurbet olmuþ sýladan ne fayda ne vakit uyansam gülüþün düþüyor alnýma...
iþte sevdiðim bir an’da biter sevi sonrasý ayrýlýk olur hicrandan hasret kalýr bize meyhanelerin hüzün saati bellidir vedalarýn yok iþte... Sosyal Medyada Paylaşın:
mert metin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.