Aşk Sokaklarda Kalır..

çýkmazlarýmý silmiþtim duvarýmdan
yaðmur yaðmasa böyle hüzün sayýlmazdým
bir merhabanýz kadar tenha
ve her seher hep üþümekle kalmýþtým
yaylalara yaslandýðým yýllarý saymazsanýz
söz aman biz bize kalsýn
bütün hikayem þehirli aþklar kadar yalnýz...



sancýsý sarhoþ gözyaþlarýyla çürüdü yüzüm
bulvarlara uzaktým ki tanýrlardý beni
sýðýnaðým yoktu ah þu gökyüzü olmasa
ve bir tarafým mezarlýk oysa ben ölmemiþtim
size size dair makamlý þarkýlar söyleyecektim
kýrmýzý þarap ve kanla uyanmama inat
somun tutan o ellerinizden öpecektim...



kapalý perdelerde sanmayýn görmedim sizi
çünkü çýplaktým adým meçhul deðildi
kar ile boranýn olduðu tipilerde derken
bitmez denilen o yeminler de söndü ellerimde



bana kalan yýldýz yürek sessizlik oldu
usturam olsa ilk boðazýmý ben keserdim
intihar mý siz neye sayarsanýz sayýn iþte...



ýrmaklarým vardý evvel masaldan önce
ve destan saydýðýnýz sevilerin ezgisi
ben topraðým kadar soluyup solarken
hep bize kaldý þaþkýn serçelerin hikayesi
yürüdüðünüz yollarda anýlar ayný kalmýyor
ve çalmýyor meyhaneler hep ayný þarkýyý
çok arandým muhbir ve istihbarat adresi...



aðlamadan ve sesim titremeden
dökülmeden o saklý gözlerinizden
kimliksiz geçtiðiniz mintaným ve ceketimden
ve dokunmadan ilahi dualara
iliþmeden yazgýsý kara vedalara
deþilmemiþ bir rahim hüznüyle kanamadan
dokunmadan kapýnýza vuran rüzgara
çalmadan saksýnýzdan bir çiçek
çiðnenip geçti ben kadar kaç sokak...



sokaklarda kahýr ve kahreden cinnet karanlýklar
sokaklar herkes kadar yalnýzdýrlar...

Sosyal Medyada Paylaşın: