aðzýmda sönük bestelerin yalan bir anýya çalýnmýþ ömrümüz gözlerime sýðmayan sýrlarla o istila kentlere yabandýr artýk sözümüz ki hala sokaklarý çarpar yüzüme þakaklarýma sarhoþluðu ayýk rüzgarlar varsýn savrulsun üstüme herkes gitti…haydi þimdi de sen git ece…
gözleri efkardan incinen aynadýr yüzün sesimin kýrýlmýþlýðý bundan
sessizlik kadar yaþarmýþ meðer aþklar hicranýma deðen þarkýlar dudaklarýndan…
olsun yine de þafaklar hep çaðlar kýyýsýna yosun eken dalgalar balýkçý meyhanelerinde kahkahalar bir liseli arabesk hüznü ve yýldýz tutan mayýslar…
iþte böyle nergis doðurganlýðýdýr hayat avuçlarýmýzda ufaladýkça çoðalan onlar gitti…haydi þimdi de sen git ece nasýl olsa her þiir þairinde saklý bir bilmece…
Sosyal Medyada Paylaşın:
mert metin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.