Damla damla göz yaþlarý düþüyor daðlarýn üzerine
bebekler aðlýyor
ve simsiyah bir karanlýk
avuçlarýný ovalýyor...
Bir bebek babasýz kalýyor,
bir anne evlatsýz
bir kadýn kocasýz...
Ölüm kollarýný açýp,
masum bebekleri alýn yazýsýndan vurduðundan beri;
benim akciðerlerim enfeksiyon koleksiyonu yapýyor!
Ortadoðunun petrol kokusunu,
kan kokusu bastýrýyor!
Analar aðlýyor!
Bebekler aðlýyor!
Kadýnlar aðlýyor!
Silah seslerinden saðýr olmuþ kulaklar!
Sizler ki
bizim; "barýþ" diye haykýrýþlarýmýzý duyduðunuz vakit,
memleketim bahar kokacak yeniden,
çiçekler açacak,
gelincik tarlalarý gibi bayraklar asýlacak!
/
Ölümler dursun n’olur!
Bebekler silah sesiyle deðil,
baba kucaðýnda, ana türküsüyle uyusun...
Hüseyin Özkaymak
Eylül 2015