bazý adamlarý sesinden baþlarsýnýz sevmeye
bazýlarýný sessizliðinden...
zaman ertesi
haziran soluðu
ve bir cumartesi düþü
dört nala geziniyor genzimde sessizliðin
susma!
ýlýk bir istanbul akþamýnda
ortaköyde mesela
denize karþý ayný sigaradan birer fýrt çekip
illegal bir sloganla seslenmeliydik aþk’a
sonra bir bankta
gecenin üçünü beþini aramadan
öyle vurdumduymaz
biraz salaþ biraz serseri
hercai bir masala inanmalýydýk belki
çay, sen, ben
birde sigara
’üstümüz baþýmýz
uzak bir deniz mavisi’
güneþ yeni bir kavmi doðurmalýydý yüzümüze
gözlerin ayrý bir istanbul
gözlerim
ayný sen
___________________________________________
’hangi odasýna girsem aklýmýn
boylu boyunca sen çýkýyorsun karþýma’
yeþile dönük düþler kuruyorum
ellerim mavinin ellerinde
saðým solum
gelincik tarlasý
bilmiyorsun sen
sesin belkemiðine çarpýyor sesimin
yüzümde çocukluðumdan kalma kýrmýzý bir sevinç
dilimde
sen kokulu bir þiir peydahlanýyor sonra
’susma’