HaYaT....

Fikrimin labirentlerinde kaybolmuþ bir çocuk gibiyim þimdi
Ne yana dönsem yeniden hüzne çarpýyor yüzüm

Oysa diyorum Haziran’dý,
Akþamlar bahar kokmaktayken,
U/mutlu þiirler yazmalýydý sevdaya dair,

Kocaman adýmlarla yürümeliydi kaldýrýmlarda,
Hoyratça ýslanmalýydý içimiz dýþýmýz zamansýz yaðmurlarda..
Dostluklar kurulmalýydý,
Riyasýz,cýkarsýz ve amaçsýz
Hep bir aðýzdan türķüler söylenmeliydi,
Aþýk Mahzuni’den,Neþet Ertaþ’tan,
Aþkla,umutla baðýra baðýra....

Bir çocuk düþe kalka koþup oynamalýydý þen kahkalar atarak etrafýmýzda...
Bir kadýn bir adama sol göðsünün altýndan vurulmalýydý uluorta....
Sevdalar yaþanmalýydý alabildiðine destursuzca....

Koþar adým yaþamalýydýk hayatý güzel kýlan ne varsa.....

Ah diyorum Hayat....
Sen;
Cazibeli orosbularýn en kallavisi,
Sen;
Umudun diþleri dökülmüþ ürküten silueti,
Sen;
Yaþanýlasý günlerin kara yüzlü bekçisi...

Bak yine süslü sokaklarýn ardýndaki,
O
Yalnýzlýk diyarýna nasýl da hapsettin bizi...


Sosyal Medyada Paylaşın: