-...’ Vuslat, hangi vedanýn dudaðýnda saklýdýr ?’...-
.....................................................aslýnda giden hep sensin...
Gidiyorum, yüreðim sende kalsýn olur mu ? Emanetime sahip çýk, iyi bak sevdiðim! Bir gün gözlerim yine, gözlerini bulur mu ? Her akþam ufuklara, ben gibi bak sevdiðim!...
Kim bilir hangi bahar, saklanýyor kalbinde ? Kim bilir hangi rüzgar, gölgesinde sevdanýn.. Kim bilir hangi umut, karanlýðýn ipinde.. Kim bilir hangi vuslat, dudaðýnda vedanýn?...
Sensizliðe uyanmak, nasýl tarif edilir ? Kalem durdu, söz sustu; gönül ürkek bir kuþtu. Bilmiyorum ki gitmek nedir, nasýl gidilir? Senden giden yollar hep engebeli yokuþtu !...
Kim bilir? Kahve gözde, emel nasýl tükenir? Kim bilir? Kor ateþler, nasýl tüter gönülde.. Kim bilir? Can yakanlar, dille nasýl söylenir.. Kim bilir? Dikenler de nasýl büyür, bir gülde?...
Biliyorum, bu hasret fazla yaþatmaz beni.. Yaþamak; yalnýz, nefes alýp vermek deðil ki! Biliyorum, sevdiðim kalbinden atmaz beni.. Sevda; diz dize olmak, yâre ermek deðil ki!..
Kim bilir? Kaç uykunun, sahrasýnda saklýsýn.. Kim bilir kaç ýrmaðýn, sahipsiz akýþýnda! Kim bilir? Kaç yaðmurun, duasýnda saklýsýn.. Kim bilir kaç gidiþin, devasýz yakýþýnda!..
Hiç olmazsa karartma, ufkumda sabahýmý!... Kaç kez maðlup ayrýldý, gönül sana seferden.. Bedenimi savurup, sende koyup ruhumu, Gidiyorum; aslýnda, gidemediðim yerden!...
………………………………………………mürsel emre doðan.. hüzünlü bir Ýstanbul vaktinde, 21 Nisan 2015…
( Þiirlerime; lahuti ve naif sesiyle çoðu zaman ses olan kýymetli kardeþim, deðerli þair dostum Mustafa DOÐAN’ a, bu benim için mana itibariyle çok mühim olan þiire ses olduðu için müteþekkirim.. hassaten þiire benim isteðimle o çok sevdiðim, rahmetli Neþet Ertaþ’ýn ’Yazýmý kýþa çevirdin’ türküsünü monte etmesi þiire ayrý bir ruh ve güzellik kattý.. varlýðýn ve dostluðun için sað olasýn kardeþim...)
Sosyal Medyada Paylaşın:
mürsel emre doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.