''KADER''

Yazýldýn alnýma kara lekeyle,
Gülmedi yüzüm bir gün neþeyle,
Verem oldum, sarardým, verdiðin dertle.
Yazmadýn mutluluðu, yazmadýn kader.

Nasýr topladý yüzüm, gözyaþlarým kurudu.
Ah etti gözlerim, gülmeyi unuttu.
Ettiðin yeminler, sebebsiz avuttu.
Yalanmýþ sözlerin kandýrdýn kader.

Dinermi bilmem açtýðýn yaralar.
Sarsamda fayda yok, derinden kanar.
Dostlarým kalleþçe yalandan sarar
Utandým kendimden neden ben kader.

Hak etmedim acýyý, verdin nedensiz.
Derman ararým derdime, yanarým çaresiz
Bulamazsýn ben gibi, ararsýn kimsesiz.
Neden dir garezin, neden ben kader.

Pahalýydý onurum, kem gözle baktýn
Kýskandýn hayatla pazarlýk yaptýn
Dostlarýmla birlikte beþ kuruþa sattýn
Satýldým iþte kader, satýldým, gözün aydýn.

Güçlüydü varlýðým gözüne battým
Düþmanýmla bir olup, pusuya yattýn
En savunmasýz halimde tetiðe bastýn
Vuruldum iþte kader, vuruldum, gözün aydýn

Bilirim sana çoktur yýkacak yuva
Bir eksik bir fazla farketmez sana
Dilerim Allah’tan ben gibi yaþa.
Yýkýldým iþte kader, yýkýldým, gözün aydýn

Selahaddin TEKÝN

Sosyal Medyada Paylaşın: