gözleri þafak ikindisi bir uykusuzluðun kuranderindeyim sað kulaðýmýn daha az iþittiði o kar beyazý üþümüþlüðün yüzünde his bulan gözlerimin ýslak kývamýnda dudaðýmda yarým yamalak bir aðýt" kapýndayým
üzerinden geçtiðimiz tüm kara parçalarýndan bu yana eskiyen bedenlerimiz ve aptalca gülümseyen dudaklarýmýzýn altýnda biriktirdiðimiz zikretmeye korktuðumuz isimlerimizle hep kanlý canlý bir cenaze törenindeyiz ben seni sen beni omuzlayýp kayboluyoruz saçlarýnýn karasýnda razýydýmda bir kez daha gülseydin dudaklarýnla
"þiirsizdik" devrim sonrasý bir kalabalýðýn tam ortasýnda en mutlu olduðumuz yerden unutuyorduk. yarýmdýk. kalmýþtýk. her þey gibi.
Zaten sayýlmazdý bu tükeniþ iki gelgit arasýnda sýkýþmýþ bir dille ökfem ve hasretimle ancak bu kadar yazýlýrdý yazýlan
kehanet edilen bir þiirsizlikdi bu evvelinde ne yazdýysam da sonucunda onu buldum devamý da vardý aklýmdaydý. devamýnda.
Deniz Pýnar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Deniz Pınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.